سنتهای فراموش شده ماه رمضان در تهران قدیم

در یادداشت‌ها و سفرنامه‌هاى ناصر الدین شاه،اشاراتى هست که پشیمانى او را از قتل امیرکبیر مى‌رساند و به هر صورت مى‌توان گفت که قتل آن مرد بزرگ،بزرگ‌ترین ضایعه‌ى جبران‌ناپذیرى بود که به حیات سیاسى و اجتماعى ایران ...

حاجى میرزا آغاسى که دیگران نسبت کشف و کرامات به او داده بودند و امر بر خود او نیز مشتبه شده بود،گاهى دچار افکار مالیخولیایى عجیب مى‌شد.او در عالم وهم و خیال لشکر مى‌آراست و قفقازیه را از روسیه تزارى باز مى‌گرفت ...

کریم دواتگر، مردى آشوب‌طلب و ماجراجویى- به قول ویکتور هوگو- از طبقه سوم زیرین اجتماع. کریم لمپنى بود که منطقش اسلحه بود و تهدید و ارعاب. این پادوى بازار وارد در ماجراهایى شد که به قیمت جانش تمام شد. کریم دواتگر ...

شاه شصت و پنج پسر دارد چون ایرانیان از دختران خود سخنی نمی گویند روشن نیست چند دختر دارد، با این همه گویند همین اندازه هم دختر دارد.

: در گذشته از کودکان خردسال تا پیرمردان و زنان تا مردان می بایست پا به پای هم کار می کردند تا حیات یک خانواده از سالی به سالی دیگر ادامه می یافت. برای همین تقسیم وظیفه و کار امری مهم بود

جالب آن است که سیاحان خارجی دقت زیادی در پوشش مردم ما می کردند و گزارش های متعددی در این زمینه در سفرنامه های خود به رشته تحریر در می آوردند. شرق شناسی بر همین اساس شکل گرفت...

نقل می کنند که زن تیرداد موقعی که سوار بر اسب به اتفاق شوهر خود به رم آمد یک نقاب طلا بر صورت داشت.

دست بردن به سلاح موزر براى پیشبرد اهداف سیاسى، باج‌ستانى و حق‌السکوت‌گیرى، امرى بود که در دوره مشروطه آزموده شد و در دوره‌هاى بعد تا رسیدن رضاخان به اریکه سلطنت تداوم یافت. موزربندى و شلیک گلوله براى اسکات حریف ...

ایران در دوره جنگ اوّل جهانى طبق گزارش مطبوعات حداقل حدود پانزده میلیون تن جمعیت داشت. یک چهارم این جمعیت را ایلات و عشایر تشکیل مى‌دادند، اما دونالد ویلبر این جمعیت را ده میلیون تن ارزیابى مى‌کند. این آمار صحیح ...

وقتی مشروطه پیروز شد دوباره بساط تیاتر برپا شد و شب 14 ماه که مصادف با افتتاح دارالشورای ملی بود به افتخار ستارخان نمایش در سالن تابستانی باغ ملی برگزار شد . اما نکته جالب همه اینها آگهی های تیاتر بود . بخصوص اینکه ...

خان در عصر قاجاریه شبح سیاسی و اجتماعی مهمی است. به همین جهت تحلیل فرهنگی آن ضرورت دارد. خان نهاد اجتماعی وارداتی است که با اقوام وحشی و بیان گرد به ایران آمده است...

جالب اینکه بخش عمده ای از سلسله هایی که در ایران تشکیل می شد از همین بخش عشایر و کوچنده تشکیل شده بود. جمعیتی که پس از پیروزی بر رقیبا خود از کوچندگی به یکجانشینی و شهرنشینی روی می آورد.